FECOHT GALICIA: Denuncia a la Consellería de Economía ampliación de Horarios Comerciales en Galicia

Á CONSELLERÍA DE ECONOMÍA E INDUSTRIA

Federación de Comercio, Hostalaría e Turismo de CC.OO. de Galicia

Asunto: Horarios comerciais

D.ª Isabel Castaño Becerra, provista de DNI núm. 35454273A, en calidade de Secretaria Xeral da Federación de Comercio, Hostalaría e Turismo de CC.OO., ante esa Consellería comparece e DI:

PRIMEIRO.-

Que sendo certo que o Estado posúe competencias exclusivas en materia de bases da ordenación económica que lle recoñece o artigo 149.1.13ª de la CE, non o é menos que a Comunidade Autónoma de Galicia, conforme ao artigo 30.1.4 do seu Estatuto de autonomía, posúe competencia exclusiva en materia de comercio interior, e iso tamén sen prexuízo da política xeral de prezos e lexislación sobre a defensa da competencia, nos termos do disposto nos artigos 38, 131 e 149.1.11ª da CE.

Coma non pode ser doutro modo , é a propia Lei 1/2004, de 21 de decembro, de Horarios Comerciais, quen no seu artigo 2º delimita que corresponde ás Comunidades Autónomas a regulamentación dos horarios para a apertura e peche dos locais comerciais, nos seus respectivos ámbitos territoriais.

Que a este efecto as normas reguladoras en materia de comercio, vixentes no presente momento, na Comunidade Autónoma son: a Lei 13/2006, de 27 de decembro, de horarios comerciais de Galicia e a Lei 13/2010, de 17 de decembro, do comercio interior de Galicia, sendo a exposición de motivos da Lei 13/2006, a que asevera que a regulamentación dos horarios é o elemento esencial na ordenación do comercio como instrumento equilibrador entre as grandes empresas e o conxunto de pequenas e medianas empresas comerciais, ademais de proporcionar o necesario equilibrio entre abastecemento comercial e conciliación da vida familiar e laboral.Todo elo, inspirado nos principios constitucionais de igualdade ante a lei e a liberdade de empresa

É precisamente esta última cuestión a que afecta directamente aos traballadores e traballadoras que prestan servizos nas empresas do sector (tanto autónomos como traballadores do sector en xeral), e que verán imposibilitado de facto equilibrio, que a norma vixente dí perseguir e proporcionar.

Sirva para ilustrar esta afirmación, que no conxunto do Estado, durante o ano 2011 desapareceron un total de 4.637 pequenas empresas, no que na nosa opinión coas medidas aprobadas polo goberno central, veránse incrementadas as citadas perdas e a destrucción do tecido comercial no conxunto do Estado e de igual modo, na nosa Comunidade Autónoma

SEGUNDO.-

Que por Real Decreto-Lei 20/2012, de 13 de xullo, de medidas para garantir a estabilidade orzamentaria e de fomento da competitividade, ao modo como indica a súa exposición de motivos, modifícase o réxime vixente introducindo unha maior liberalización de horarios de apertura comercial, establecendo entre outras novidades, o incremento de 72 a 90 horas, para o conxunto dos días laborais da semana, e eleva o número mínimo de domingos e festivos de 12 a 16, limitando ademais enormemente as competencias autonómicas.

En calquera caso, débese ter presente que é a disposición transitoria décimo cuarta, a que prorroga a eficacia dos calendarios de domingos e festivos, xa aprobados, en que os comercios poderán permanecer abertos ao público, e que é a disposición final terceira, a que dilata ao ano 2013 a vixencia da flexibilidade arriba indicada.

A pesar do exposto, sempre en relación coa competencia exclusiva en materia de comercio interior e por ende na fixación de horarios de que dispón a Comunidade Autónoma, se expropia na norma estatal, a posibilidade de fixar os horarios, sendo que ademais a modo de cláusula de peche, as modificacións das disposicións adicionais primeira e segunda, negan eficacia á lexislación vixente na Comunidade Autónoma, ao establecer que o non uso do dereito de opción implica unha renuncia ao exercicio dunha competencia xa asumida.

É así que existen dúbidas sobre a constitucionalidade da norma estatal, que invade e inhabilita o exercicio dunha competencia exclusiva da Comunidade Autónoma, e que interesa resolver ao goberno autonómico. Non pode o executivo central, facendo caso omiso ao reparto de competencias aprobado polas Cortes Xerais, impoñer unilateralmente a desregulamentación nesta materia.De feito , temos coñecemento que na actualidade, alomenos en dúas comunidades autónomas como Andalucía e Cataluña, estase estudando a interposición dun recurso de inconstitucionalidade ante o tribunal competente.

TERCEIRO.-

É o propio dereito transitorio o que, a xuízo desta parte, valida a efectividade da vixente normativa autonómica, polo que a actuación de grandes empresas de distribución comercial que non respectan os prazos de adaptación establecidos, terán que ser obxecto de fiscalización pola devandita Consellería a causa da ampliación inxustificada e unilateral da xornada comercial, dado que o devandito aumento horario supuxo a modificación de horarios e quendas dos traballadores e traballadoras do sector, especialmente nas grandes empresas de distribución , o que está a ocasionar que moitas traballadoras do sector, estean procedendo á extinción dos seus postos de traballo ao non poder facerse efectiva a compatibilidade da súa vida familiar e laboral.

CUARTO.-

Como é intención desta parte conducirse coa máxima dilixencia e boa fe na defensa dos intereses que lles foron encomendados, poñemos no coñecemento da Consellería de Economía e Industria que estamos á súa enteira disposición para tratar as cuestións arriba relatadas.

Insistir que tal proceder responde única e exclusivamente ao desexo desta parte de conducirse e actuar coa máxima dilixencia e , sen que supoña en ningún caso renuncia ao exercicio de dereito algún, en defensa dos intereses que foron encomendados.

Polo referido, que,

SOLICITO A ESA CONSELLERÍA, que tendo por presentado este escrito, o admita, e previos os trámites legais oportunos, tome en consideración as alegacións realizadas no corpo deste escrito e, ao efecto fiscalice os incumprimentos horarios denunciados, tomando postura ademais fronte ao que supón o descoñecemento dunha competencia exclusiva da Comunidade Autónoma.

En Santiago de Compostela, a 13 de Agosto de 2012.